De camping in Fumay, aan de Maas net in Frankrijk, is voor 15 % bezet met een handjevol Nederlanders en een enkele Fransman. Hij ligt op 2/3 van onze route voor deze week, dus de eerste dagen moeten we iets verder rijden.
We zitten met onze route op de grens van Belgie en Frankrijk, en steken die grens een paar keer over, en dat is ook precies het probleem in de voorbereidingen qua openbaar vervoer. Veel busdiensten zijn landgebonden. We gebruiken af en toe ook de fiets.
Op dinsdag 5 mei zetten we de auto in Hastiere en nemen de bus naar Dinant, waarvan we uitstappen bij de brug met de Saxofoons. We lopen de hele dag langs de Maas, soms over een fietspad, maar ook over grasland.
Met 16 km is het een rustige start van de wandelweek.
Woensdag is de route ingewikkelder. We zetten de auto in Aubrive (F), fietsen 11 km langs de Maas naar Givet (F) en gaan met de bus naar Hastiere. In de bus zit ook een stel (70+) dat enthousiast vertelt over hun wandelprestaties (naar Rome in 4 maanden, waarvan ruim 100 overnachtingen in een meegenomen tentje). Ze halen gemiddeld 30km per dag met uitschieters naar de 40 !
Het is niet warm maar tamelijk zonnig, met af en toe een fikse bui. In Chooz staat de kerncentrale er dreigend bij.
Ook op donderdag zijn de fietsen nodig, we zetten de auto in Mazee (B), fietsen naar Aubrive (F), lopen naar Olloy (B) en gaan dan met de bus weer naar Mazee. Op zich ingewikkeld allemaal, maar met ca 1,5 uur is de aan en afvoer naar de route geregeld, dus over een hele dag gerekend valt dat ook weer mee. Deze route loopt door boerenland met af en toe een stuk bos. en dat is eigenlijk het mooiste. Je komt de hele dag niemand tegen, alleen in de dorpjes zie je soms iemand.
Zicht op Olloy als we komen aanlopen:
8 mei is een nationale feestdag (Feest van de Overwinning - capitulatie door Duitsland), en we besluiten om een rustdag te houden, en ook te genieten van de festiviteiten die bij enkele dorpjes staan aangekondigd. Maar de fransen doen dat anders, op de dag zelf is alles uitgestorven, en pas in het weekend erna brandt de kermis los, nou ja.
Wij hebben een wandeling gepland op 9 mei, dus dat gaan we ook maar doen. Van Olloy naar Rocroi. Deze ov-puzzel is niet gelukt, dus nemen we maar een taxi. Telefonisch besteld: a dix heure le matin, avant l' Office du Tourisme, dans Rocroi. Als de andere kant van de lijn eindigt met . . "a demain", lijkt het goed te zullen komen. De taxichauffeur wenst ons een bij aankomst een "bon journee", en als ze hoort dat we de 25 km wandelend terug gaan : een "bon courage". Nu is het vooral door de bossen en komen we helemaal niemand tegen, alleen 4 kleine zwijntjes, maar met het vele gekraak in de struiken naast ons zijn we blij als zij ook die kant op hobbelen (wat is dat eigenlijk in het frans, wild zwijn . . . iets met sauvage ?). De paden zijn soms erg modderig (en dat kilometers lang), maar met stapstenen (en boomstammetjes) over de stroompjes komen we er altijd weer. We verlopen ons nog een keer (ondanks de Garmin) en hebben dan uiteindelijk (om half zes) 29,5 km afgelegd. Gauw terug naar de caravan.
Op 10 mei de laatste wandeling, opnieuw door de bossen (19 km). We verbazen al dagen over de grote hoeveelheden brandhout die in de tuinen liggen opgeslagen, en ja hoor op de vrije zaterdag wordt er hout uit het bos gehaald. Als ik een foto heb genomen stopt de trekker met de vraag: pour quelle . . . (klonk als donnay), bedoeld wordt: "local newspaper".
Het is een mooie wandeling met opnieuw de lunch in de openlucht :
Op maandag: naar Den Bosch !
