Week 2 : St. Severin - Dinant (5d / 96 km)

Het is al laat in oktober maar het is nog in de 20 graden als we op zondag de eerste etappe lopen. Zoals gezegd gaan we op zondag met trein en bus, vanuit Huy, via Luik richting St. Severin (La Tolle). De buschauffeur is ons niet vergeten, stopt netjes, en lacht en knikt vriendelijk dat we eruit moeten. De mais is inmiddels weer van het land dus het uitzicht op de kerk van St. Severin is ongeveer gelijk aan het voorjaar. Langs de pas geploegde akkers lopen we de 1,5 km naar het startpunt van onze route. Te zien aan een handjevol geparkeerde auto's voor de kerk is er net een kerkdienst gaande, dus gaan we maar niet naar binnen. De route gaat verder langs het tempeliersdorp (Villers de Temple) en in de routebeschrijving volgen vele opsommingen van de historische en religieuze details van de streek. Een aantal kerken is echter gesloten, een aantal ruines door klimop overwoekerd, dus hier en daar missen we deze "hoogtepunten". We komen niet erg los van de bebouwing, waardoor we de wandeling niet heel erg mooi vinden. Het stralende weer is echter een compenserende factor! We komen aan in Huy en lopen langs de Notre Dame kerk, met de citadelle erboven, naar het station.

Maandag is de start makkelijker, we rijden naar Andenne en gaan dan met de trein naar Huy. De parkeerplaats bij het station is nu helemaal vol, we kunnen er nog net bij op een plek die eigenlijk buiten de parkeerzone ligt. Een boomstronk is toch hoger dan gedacht zodat we nog bijna vast komen te zitten met de auto, de "schade" valt mee, maar het was wel schrikken. Het is minder warm maar er is nog wel een beetje zon. De route is landelijker dan op zondag, en af en toe gaan we flink omhoog of omlaag, het betere kuitenwerk.

Elke streek z'n eigen heilige. In Andenne komt overal Saint Begge naar voren.(in de kerk, een institituut, een school etc). De naam Begge is geinspireerd op de Ierse evangeliepredikers (op pad om het evangelie te verkondigen op het continent) die beschermd werden door de adelijke klasse van die tijd (Karolingisch geslacht, ca 650). Er is een legende aan Begge gewijd met een hond, een kip en 7 kuikentjes, ze heeft zeven kerken laten bouwen in Andenne.

De huidige kerk is van veel latere datum en is van buiten een groot "bakbeest", groots uitgevoerd en met veel versieringen, maar wij worden er niet enthousiast van. Van binnen wel mooi licht. Er valt hier echter geen Santiago-stempel te scoren, de vloer is net gedweild, maar verder geen teken van enig leven.

Op dinsdag een lange etappe van 23 km, van Andenne naar Namen. Na uitgebreid raadplegen van buienradar.be uiteindelijk gekozen om op dinsdag te lopen, want die dag heeft een betere verwachting dan de woensdag. Als we het dorp uitlopen komen we langs een schooltje waar veel opgewonden kinderstemmen klinken, als we er langs komen staat de hele kleuterklas bij het hek te kijken. Even later blijkt waarom: de puttenzuiger is er net aan het werk !

Het weer pakt toch heel anders uit, we zijn net Andenne uit en de regenkleding kan al aan. Een paar keer aan/uit, maar uiteindelijk lopen we bijna de helft van de route in de regen en zeker in het bos, met een modderig pad, dat nu helemaal doorweekt is wordt je daar niet vrolijk van. Je weet dan ook weer op welke delen je jas niet helemaal waterdicht is, dus uiteindelijk loop je aardig nat (en koud) door te stappen. Er is ook nog veel wind.
Voordat we Namen inlopen is het wel een half uurtje droog, en alles droogt dan ook weer enigszins.
In Namen zelf blijkt de St. Jacobskapel gesloten voor een verbouwing, we staan voor een gesloten deur. Het is inmiddels half zes, we zoeken de auto op en gaan naar de caravan. Gezien het late uur wordt het een snelle maaltijd bij de Deli-Frites (een soort lokale Mc Donalds met groen en oran-interieur, met Halloween aankleding en een buzzer op tafel voor als je bestelling klaar is).

's Avonds zit er een vuursalamander voor de caravan, althans een beestje met bijzondere kleuren, en de google-zoektermen "geel/zwart/beestje" leveren direct als resultaat dat het om een vuursalamander gaat.

Woensdag een vrije dag. We bezoeken Namen, halen een stempel bij de VVV (dat is toch minder leuk dan rechtstreeks in een kerk) , bezoeken de Citadel en komen wat bij van de inspanningen van de eerste dagen.

Voor donderdag en vrijdag staat dan nog het traject Namen - Dinant in de planning. Nadere bestudering van het routeboek leert dat de afstand veel langer is dan verwacht. De GR 654 gaat langs de mooie stukjes en is dus veel langer dan de oude route langs de Maas. We kiezen voor een combi. De eerste dag slingerend door het landschap (23 km) en de tweede dag gewoon langs de Maas (15 km). Lustin is het station dat als "tussenpunt" kan fungeren. Het ligt niet ver van de camping en er is een treinverbinding met Namen en Dinant.

Op donderdag is het inderdaad een flinke wandeling maar wel mooi. We komen op het verwachte punt bij de Maas  aan, en steken de brug over naar het station.

 

 

 

Op vrijdag lopen we de laatste dag langs de Maas, met om de paar kilometer een sluis, en vrachtboten die ons langzaam inhalen. De oevers zijn hier hoog, zodat er niet veel ruimte is voor industrie. Met 15 km is dit een "korte" wandeling, om een uur of 2 zijn we in Dinant. De kerk met zijn ui-vormige toren, ziet er raar uit, binnen blijkt dat dit ook al een eeuwen durende discussie is tussen autoriteiten, bevolking en kerkbestuur. In Dinant komt ook weer eens naar voren hoe in Belgie diepe sporen zijn getrokken door de beide wereldoorlogen.
Het stadje ziet er wel vrolijk uit, vooral omdat in 2014 de 200e geboortedag van Adolphe Sax wordt gevierd.



Zaterdag terug naar huis.