Omdat Ineke gestopt is met haar werk hebben we nu de mogelijkheid om wat vroeger in het najaar te gaan (2e helft september in plaats van in de herfstvakantie aan het einde van oktober). Bovendien kunnen we wat meer tijd nemen, het wordt 13 dagen. De verdeling in tijd is dan 4 dagen reizen, 1 dag om te verkassen, 2 rustdagen en 6 dagen lopen. De route is goed te verdelen in etappes, 3 van ieder 20 km tot aan Bourges, en daarna 3 etappes die wat langer zijn (26, 28 en 24 km) naar Chateauroux. In het eerste deel is er een busverbinding langs onze etappe-plaatsen, en in het 2e deel is er ook nog een treinverbinding. De bustijden zijn duidelijk gekoppeld aan de centrum-functie van Bourges, de heen-reizen zijn er alleen voor 8 uur, en de terugreizen tussen 6 en 7 uur 's avonds. We kunnen onze wandelplanning erop aanpassen.
Start – van Charité sur Loire naar Couy (20 km)
De reis verloopt goed. De kortste route is via Parijs, maar
we gaan via Maastricht en Reims omdat we anders net aan het einde van de dag
bij Parijs zouden uitkomen. Er is dan teveel drukte op de rondwegen om Parijs
en er is te weinig gelegenheid voor het vinden van een leuke camping. We komen
tot vlakbij Troyes en overnachten in Méry-sur-Seine, daarvandaan hebben we vorig jaar een aantal etappes gedaan. De
volgende dag gaan we door naar La Charité sur Loire, waar we in mei ook op de
camping hebben gestaan. Helaas gaat
restaurant “De zwarte kip – La Poule Noire” pas op de 17e
weer open. We beginnen met een vrije dag,
we bezoeken wijnstadje Sancerre en zetten daarna de auto neer in Couy, het
eindpunt van de eerste etappe. We gaan met de fiets terug naar de camping (17
km).
Op zondag hebben we de tijd aan onszelf, maar we vertrekken
op tijd om de warmte een beetje voor te zijn. Het is een mooie dag met een
maximum temperatuur van 28 graden, geen wolkje aan de lucht, en 20 km te lopen.
De route loopt gedeeltelijk door bos en verder over akkers en kleine weggetjes.
De meeste gewassen zijn al geoogst, alleen staat er nog wat maïs en
zonnebloemen, die helemaal verdroogd en bruin geworden zijn. Onderweg komen we een oude vriend tegen, de vuursalamander (zie
foto en zie ook week 2).
Voor ons lopen twee Nederlanders, die enkele jaren
geleden vanuit Laren zijn vertrokken. We halen ze langzaam in. Zij lopen
die dag 28 km met volledige bepakking. In Couy komen we eerst even bij van de warmte, daarna gaan
we met de auto naar de camping.
Dag 2 – van Couy naar Brécy (20 km)
We zetten de auto opnieuw in Couy. Met een temperatuur tot
31 graden is dit de warmste dag. De omgeving blijft hetzelfde als de dag ervoor,
alleen gaan we nu iets meer langs de doorgaande weg. Er is niet veel verkeer maar het loopt minder plezierig. In Brécy komt net een
begrafenisstoet uit de kerk, de
deelnemers lopen gezellig kletsend achter de rouw-auto. De bushalte staat aangegeven
als Brécy-Bourg, maar het is onduidelijk waar dat precies is. We zijn meerdere
haltes tegengekomen en meestal staat de halteplaats dan vermeld en is er een schema
met vertrektijden. We worden doorverwezen naar Claudette, van restaurant
Chez-Claudette, maar zij heeft ook geen idee. Iemand anders beweert dat er
helemaal geen bus stopt in Brécy maar eindigt met “oh ja, misschien toch één om 18:00 uur, maar dat is alleen een schoolbus”. Dat klopt dan wel weer want lijn
120 is in principe een schoolbus, die alleen ’s morgens vroeg en rond 18:00 uur
rijdt en dan tevens als lijnbus. Op de “horaire” die bij de Mairie hangt
blijkt dat er nog een andere halte is in Brécy, dus die zoeken we maar op. De
bus komt pas om 19:00 uur en is ook nog 10 minuten te laat, dat houdt het spannend,
maar brengt ons netjes terug in Couy.
Dag 3 – van Brécy naar Bourges (20 km)
We kunnen ook nu rustig vertrekken omdat we weer dezelfde late bus hebben. We zetten de auto in Brécy. Er is een beetje bewolking maar het is met 28
graden nog steeds erg warm. Ook nu regelmatig langs een weg. Op een gegeven
moment lopen we kilometers op een oude romeinse weg, daarvandaan zien we de
kathedraal hoog boven de stad uitsteken. Vanwege de nieuwe rondweg om Bourges
(snelweg) moeten we in totaal 1,8 km omlopen, om een viaduct over die rondweg
te kunnen gebruiken. In de Kathedraal halen we een stempel in ons paspoort. De
dame is bijzonder vriendelijk en vraagt of we nog onderdak nodig hebben. De
kathedraal stamt uit de 12e eeuw en is prachtig, het is de grootste
gotische kathedraal van Frankrijk. In het hoofdportaal zie je een duidelijke
afbeelding van wat er met je gebeurt als je in de hemel of in
de hel terechtkomt.
We gaan met dezelfde lijn terug naar Brécy. Vanaf half zeven
komen de bussen af en aan rijden, veel van dezelfde maatschappij. Ook al
staan er andere lijnnummers aangegeven, vragen we toch maar of het niet onze
bus is, maar na 3 keer “non, apres” wachten we geduldig op de onze. En ja hoor
lijn 120 rijdt ook vandaag, we worden vriendelijk welkom geheten door dezelfde
chauffeur als de dag ervoor.
Dag 4 – Van Bourges naar Charost (26 km)
Nog een mooie dag. We vertrekken om 7:00 uur vanaf de
camping omdat het dan nog niet zo warm is. Het wordt een graad of 28 en ook nu lopen
we veel langs de weg. Op een gegeven moment is het kilometers lang langs het
terrein van wapenfabriek Luchaires. Er zijn zwaar bewapende bewakers aan de
poort en een hoog hek met veel bewakingscamera’s. In Charost is alles gesloten, zelfs het cafe. De bus (halte Cafe du Centre) is weer 10 minuten te laat, voorin
zitten de twee Nederlanders van een paar dagen geleden. Zij hebben 5 dagen gelopen
tot Issoudun en in Charost boven de school geslapen. Ze vertellen dat de sleutelcode
van de deur je telefonisch wordt meegedeeld
als je het nummer belt dat bij de ingang staat vermeld. De bijdrage voor de
nacht kun je achterlaten, maar je moet wel om 8:15 vertrokken zijn want daarna
begint de school. Volgend voorjaar gaan ook zij weer verder. In Bourges pakken
wij de fiets die we de avond ervoor op het station hebben gezet.
Dag 5 – Van Charost naar Neuvy Pailloux (28 km)
Er is regen voorspeld
voor vandaag. Niet veel dus met de mooie dagen van daarvoor zijn we overmoedig en besluiten om alleen een
regenjas mee te nemen. We lopen toch in de korte broek, dus wat kan ons
gebeuren ? Maar na 2 uur lopen komt er toch een flinke plensbui naar beneden. Vanwege de korte broek stroomt al het water langs je benen je schoenen in. We
hebben nog 15 km te gaan, met natte voeten. Het blijft nog 2 uur regenen, de temperatuur is gekelderd naar 17 graden en we
moeten flink doorlopen om een beetje warm te blijven. We lopen wel veel meer
door de velden, over grasweggetjes, dus dat is mooi. Als de lucht langzaam breekt en we een
beetje opdrogen voelen we ons een stuk beter. Maar van de natte voeten
komen we niet af. Twee km vanaf de route, in Neuvy Pailloux komt de buslijn die
we ook eerder in Charost hadden. De halte (Place de la Marie) ligt op een
pleintje langs de weg en de bus is opnieuw een kwartier te laat. Ik kijk
even om de hoek, om de weg goed te kunnen zien, en zie de bus aankomen. Ik loop
vervolgens terug naar het hokje om mijn rugtas te pakken, maar wat schetst onze
verbazing als de bus in volle vaart doorrijdt. Hij gaat niet over het pleintje,
en de chauffeur kijkt niet eens opzij! Daar staan we dan, de laatste bus voor
die dag hebben we dus gemist. Enige optie is dan nog een taxi bellen. Er is er één
in Neuvy Pailloux, maar de chauffeur is onderweg dus krijgen we het mobiele
nummer om rechtstreeks contact op te nemen. De telefoon wordt natuurlijk niet
opgenomen en een voicemail inspreken lijkt niet zo zinvol. Dan maar andere
taxi-bedrijven proberen. In Issoudun zitten er enkele, dat is aan de route, maar
de eerste drie nemen ook niet op. Dus opnieuw naar de lokale taxi gebeld en hij
belooft binnen 10 minuten terug te bellen. En inderdaad na 10 minuten staan zowel
de man als zijn vrouw (de chauffeur) op het plein om te kijken wie er nu om een
taxi heeft gebeld. Het is een aardige mevrouw, ze vertelt van alles. Ze wijst
op een paar reeën in het veld en zegt dat
het jachtseizoen binnenkort wordt geopend. Ze vraagt of er in Nederland
ook zoveel windmolens staan. Op onze vraag waar die grote rode masten voor zijn
vertelt ze dat dat het zenderpark Issoudun is, met o.a. Radio France Internationale.
Na een taxirit van een half uur zijn we toch nog om een uur of half zeven in
Charost en pakken daar de auto terug naar de camping.
Dag 6 – Van Neuvy
Pailloux naar Chateauroux (24 km)
We gaan met de auto naar Neuvy Pailloux. Het is de laatste
etappe voor deze periode, licht bewolkt, met af en toe een zonnetje. Prima om
te lopen. Chateauroux is een grote plaats en daarvandaan gaat er op
zaterdag één trein die stopt in Neuvy Pailloux, die vertrekt om 17:35.
Daar kunnen we ons mooi op richten. Het wordt een rustige wandel-dag als mooie
afsluiting. Onderweg komen we nog een sterk staaltje tegen van de Franse
gewoonte om het rijdend materieel dat kapot is niet weg te doen. Als je genoeg ruimte om je huis hebt stal je het ergens om een hoekje en laat het daar gewoon staan.
We halen een stempel bij de
VVV. De zondag erop is een vrije dag om bij te komen en Bourges te bezoeken,
met o.a. het Palais Jacques Coeur. Hij had als motto “La vaillant, rien
impossible – Voor een moedig hart is niets onmogelijk”. Hij is er aan het begin
van de 16e eeuw stinkend rijk mee geworden, voornamelijk met de
handel in stoffen. Maar nadat zijn beschermvrouwe aan het hof was overleden is
hij door jaloerse concurrenten verraden en raakte hij al zijn bezit weer kwijt.
De kathedraal komen we niet meer in, er is
die zondag een bijzondere mis met de inzegening van Mgr. Jerome Beau als nieuwe
aartsbisschop van Bourges. Alleen om de mis bij te wonen zijn we welkom.Rond de kathedraal is er veel zwaar bewapende beveiliging, alle
tasjes van de kerkgangers worden gecontroleerd en er is veel politie op de been,
kennelijk is dat nodig in het Frankrijk van nu.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten